Nederland-Pakistan

Eindelijk zagen wij, de Nederlandse hockeyliefhebbers, Michel van de Heuvel afgelopen weekend weer in actie!! Werd Pakistan afgelopen maart bij de WK nog 12de, nu stond er een team waar de Nederlandse ploeg zich zaterdag in verslikte en zondag ternauwernood van won.

Discipline lijkt het toverwoord, voeg daar samengaan met respect voor elkaar bij, zoals van de Heuvel Bloemendaal naar drie landstitels loodste, en je ziet een prachtig spelend team. Proficiat Michel!!! Als jij in deze korte tijd dit elftal op de Amsterdamse mat zet, doet het mij nog veel meer pijn dat je weg bent.

Natuurlijk, domme journalisten op uitspraken belust, zwijgt Michel van de Heuvel over de zaken die gebeurt zijn, alsof je die beerput nog eens zou moeten beleven. Nee, jammer voor de Oranjejongens die met veel gewissel, onrust en weinig met elkaar hebbende gespeeld, verloren en op het nippertje wonnen. Paul van Ass meent dat het allemaal wel goed komt maar, laat in een radioverslag al weten dat als je niet presteert en blijft verliezen ook hij misschien de CT niet haalt! Een voorschot??? Ach, wat heet presteren, ook al val je in de prijzen, hoger dan vooraf gesteld, kan je er nog uit vliegen. Toch Michel??

Ik wens beide heren met hun team veel sterkte, maar zie toch bij Pakistan iets meer power op het veld dan bij ons onrustige Oranje, waar de verjonging nog niet tot een stabiel geheel is gekomen. De internationals speelden ver beneden hun kunnen en waren niet in staat om het verschil te maken. Natuurlijk zondag met de tovernaarsleerling De Nooijer iets meer runs en spektakel op het veld, maar de uitslag had net zo goed andersom kunnen zijn.

Een hockeyfan