Verlumn Hurley-Rotterdam: Mauro for President

Terwijl het CDA-congres in volle gang is (volgende congres kan gewoon weer in een klein bruin café…) en meneer Leers… Waar ken ik die man ook alweer van? Oh ja, ik zal even het geheugen opfrissen van u allen. Meneer Leers was De kettingdrager van Maastricht, die nadat hij door het Bureau Integriteit Nederlandse gemeenten even onder de loep was gelegd wegens z’n vakantiehuisje in Bulgarije (vakantiehuis in Bulgarije, verzin je toch ook niet!). Uitkomst van het integriteit onderzoek was de oorzaak en aanleiding voor het “vrijwillig” opstappen van de burgemeester op 14 januari 2010 (tja, als zo iemand opstapt zal het wel niet helemaal snor hebben gezeten met die integriteit).

En ja, dan woon je in Nederland, zo ben je de risee van het land en zo ben je exact negen maanden later op 14 oktober 2010 opeens minister, briljant toch Minister voor Immigratie en Asiel, zonder portefeuille (dat dan weer wel…). En zo gaat dat bij het Christen Democratisch Appel met de integriteit hoog in het Christelijke vaandeltje dat er nog wat slapjes bij hangt zo heden ten dage…

…en meneer Gerd Leers ons iets gaat uitleggen over rechtvaardigheid aangaande het Nederlandse asielbeleid, speelt Hurley tegen Rotterdam…

Conform de traditie bij Hurley zorg je ervoor dat je eerst met 1-0, dan wel 2-0, achter komt, bij voorkeur binnen de eerste 8 minuten zodat je dan je energie bij elkaar kan gaan rapen om aan de come-back te werken. Heel vermoeiend allemaal en wat nog vermoeiender is, is dat de mannen het zelf ook weten. De scherpte in de eerste minuten op niveau Feyenoord is niet goed genoeg….

Wel weer mooi om te zien dat de boys het wel kunnen. Terwijl Rotterdam het moet doen met z’n drie beste spelers Weusthof, Weusthof en Weusthof -die zo ongeveer de allesbepalende speler is op dit moment-, zien we bij Hurley een heel aardig collectief opstaan. Collectief moet nu echt gaan proberen om ook eens collectief te scoren, want daar ontbrak het aan. We beginnen met een terecht toegekende strafbal die op de handschoen van de keeper terecht komt (even onduidelijk wat er eerst was, de handschoen of de bal…brainbreakertje..) waarmee je de 2-2 op het bord had kunnen zetten nadat het eerst 0-1 (sc) en 0-2 (sc) was geworden door Weusthof en 1-2 (sc) door Braaksma. Jammer, maar helaas geen 2-2. Wel een heel aardig spelend Hurley dat de zaak goed onder controle weet te houden en zelfs legio kansen om zeep weet te helpen. Wat de mannen ook doen, de bal gaat er niet in hetgeen een verdienste is voor de sterk keepende goalie van Rotterdam, maar ook wel het kwetsbare punt van Hurley aangeeft. En ja, je weet dat hij dan aan de andere kant gaat vallen. Ook Rotterdam krijgt een strafbal (terecht of onterecht is mij volledig onduidelijk en ook absoluut niet relevant aangezien heel veel beslissingen tegenwoordig echt arbitrair zijn…). Weusthof legt aan en doet wat wij niet kunnen: Snoeihard ergens in het goal. 1-3 is een feit en dat is tevens de einduitslag.

En de oude sportregel reeds vele malen genoemd door groot sport filosoof dhr J.Cruijff , “als je nie ken score ken je nie winne, das logisch” bleek weer volledig op z’n plaats. Jammer , het zat er in , het collectief is prima , nu de puntjes nog . En Weusthof, Petje af een genot om naar je te kijken , met zo veel energie en passie en talent !

Ik vind dat de beslissing hard en rechtvaardig moet zijn. We moeten niet zeuren over één meer of minder, we moeten de feiten bekijken en dan een beslissing maken. Ik vind dat ‘ie het land uit moet. Gerd Leers, pak je spullen en wegwezen.

F. Byvoet