Een ideale prof tot aan het eind
Terwijl Teun de Nooijer zijn laatste hockeywedstrijd nog moet spelen, heeft hij zijn droomafscheid al op zak. De legendarische nummer veertien van het hockey won op eigen veld met Bloemendaal de Euro Hockey League.
Iedereen komt superlatieven te kort om de klasse van Teun de Nooijer de beschrijven. Dat was tijdens het finaleweekend van de Euro Hockey League niet anders.
De legendarische nummer veertien van het hockey slaagde er ook nog eens in om zijn laatste seizoen als hockeyer een gouden randje te geven. Op zijn eigen club won De Nooijer de finale van de Euro Hockey League door het Belgische Dragons met 2-0 te verslaan. International Rogier Hofman tekende voor allebei de doelpunten. In de halve eindstrijd had Bloemendaal al moeizaam met shoot-outs afgerekend met het uiteindelijk als derde eindigende Amsterdam.
De beste speler ter wereld van 2003, 2005 en 2006 nam tijdens de finale hoogstpersoonlijk de assist van de tweede treffer voor zijn rekening en ontving na afloop ook nog eens een cheque van vijfduizend euro als beste speler van het finaleweekend van de EHL. Er zijn in het verleden mindere sprookjes geschreven.
„Hij is een speler die zich nooit gek liet maken”, zei de ook op Bloemendaal aanwezige bondscoach van België Marc Lammers over De Nooijer. „Hij was de ideale prof zonder grote mond. Hij gedroeg zich ook altijd keurig naar de scheidsrechters toe. Hij liet altijd zijn stick spreken en heeft bewezen dat je als sportman niet extrovert hoeft te zijn. Ook een introverte speler kan de allerbeste zijn.”
Lammers roemde vlak voor de laatste internationale wedstrijd van De Nooijer ook zijn enorme snelheid van denken en handelen in het veld. „Dat merkte je vooral bij zijn give-and-go zoals we dat noemen. Hij kan de bal afgeven en er dan zonder bal razendsnel overheen gaan om hem vervolgens weer terug te vragen. Dit wordt inmiddels over de hele wereld gekopieerd en een Teun de Nooijer genoemd.”
Voormalig recordinternational Cees Jan Diepeveen, die nog altijd bij Bloemendaal langs de lijn staat, stak na afloop van het winnen van de EHL zijn bewondering ook niet onder stoelen of banken. „Hij kan alles. Hij is snel en technisch en tactisch perfect. Wat mij nog het meest van hem zal bijblijven als hockeyer is het gemak waarmee hij alles deed. Sommige sporters moeten het van hard werken hebben en daar was ik er één van. Maar bij Teun is het altijd alsof het vanzelf gaat.”
Hoewel de 37-jarige De Nooijer inmiddels uiteraard een dagje ouder is geworden en de laatste jaren wat last had van blessures, leek zijn laatste internationale prijs toch weer vanzelfsprekend. De Bloemendaler, die speciaal voor zijn allerlaatste internationale clubtoernooi van teamgenoot Wouter Jolie de aanvoerdersband mocht dragen, kreeg vast zijn droomafscheid.
„Ik ben vooral heel erg trots”, sprak de man om wie het tijdens het pinksterweekend allemaal draaide. „Dat ik dit op mijn eigen veld en in mijn eigen tenue mag meemaken is ongelooflijk. Mooier kan het natuurlijk niet.”
Toch zit het er nog niet helemaal op voor De Nooijer. Komende zaterdag gaat namelijk nog de best-of-three serie tegen Kampong van start. De winnaar van de strijd om de derde plek van Nederland plaatst zich voor de EHL van volgend seizoen.
Uiteraard hoopt De Nooijer ook zijn allerlaatste klus met Bloemendaal met succes te kunnen klaren. „We hebben dit weekend gezien hoe mooi het is om EHL te spelen. Dus moeten we ons daar weer voor gaan plaatsen en het gevoel wat we nu hebben meenemen naar volgende week. Natuurlijk doe ik ook na deze prijs mee tegen Kampong. Ik wil het seizoen zo goed mogelijk afsluiten.”
Dat spreekt voor zich. Ook in zijn allerlaatste dagen als hockeyer blijft De Nooijer de ideale professional.