De overstap van.. Tristan Algera

Afgelopen zomer stapten er weer vele spelers en speelsters binnen de Hoofdklasse over naar andere clubs. Nu ze de eerste wedstrijden met hun nieuwe teams hebben gespeeld zijn wij benieuwd hoe ze de eerste maanden op de nieuwe clubs hebben ervaren. Was het een stap in de goede richting of misschien toch niet?

Vandaag de overstap van Tristan Algera. Al vanaf de C-jeugd hockeyde hij bij Rotterdam maar stapte afgelopen zomer over naar HGC.

Na zo’n lange tijd overstappen van club. Hoe bevalt het je tot nu toe bij HGC?

“Ja heel goed. Ik had me niets beters kunnen voorstellen. Ik speel veel en we winnen natuurlijk dus dan blijven de gezichten ook vrolijk. Ik ben heel positief verrast en vooralsnog blij met mijn overstap.”

Waarom ben je weggegaan bij Rotterdam?

“Zomaar weggaan doe je natuurlijk niet als je ergens al lang hockeyt. Toen ik rond mijn 18e bij heren 1 kwam stond ik in de basis en had ik het goed naar mijn zin. Vanaf het moment dat Reinoud Wolff kwam ging het eigenlijk bergafwaarts en zat ik uiteindelijk tijdens de play offs niet eens meer bij de selectie. Toen we Landskampioen werden was het gevoel bij mij dus ook anders dan bij mijn teamgenoten. Had eerlijk gezegd al vroeg in het jaar besloten weg te gaan want ik merkte ook dat ik bij Jong Oranje achteruit ging. Daarnaast kwam het WK eraan en werd er aangegeven dat ik meer minuten zou moeten maken om mee te kunnen. Dat was de druppel, ik wil gewoon heel graag het WK spelen. Bij Rotterdam ben ik dus door de komst van een aantal goede spelers gewoon kind van de rekening geworden en dat is jammer maar het is zoals het is. ”

Viel de keuze toen gelijk op HGC?

“Ik had al eerder eens met HGC gesproken. Ik vond het een leuke club en had een goed gevoel bij de mensen. Wel af en toe ook met wat mensen gesproken bij onder andere Pinoké, SCHC en HDM maar ik wist al snel dat het HGC ging worden. Echt serieuze gesprekken heb ik dus alleen met hen gevoerd.”

Wat waren je verwachtingen van HGC?

“Dat het een familieclub is. Rotterdam en HGC hebben altijd al een goede relatie. Veel jongens bij HGC hebben ook bij Rotterdam gespeeld en andersom. Ik kende er ook al mensen via onder andere Jong Oranje dus het was een kort lijntje ik wist wat ik ongeveer kon verwachten.”

Is dat ook gelijk het grootste verschil tussen de clubs?

“Ja, Rotterdam is echt een prestatieclub, alles draait om Heren 1. Sommige mensen noemen het ‘de Hockeyfabriek’ maar zo zou ik het zelf niet willen noemen. Bij HGC is iedereen bezig met de club en zou ik bij wijze van spreke zelf achter de bar mijn drinken kunnen pakken. Bij Rotterdam is dat echt uitgesloten. Rotterdam is heel professioneel en HGC een gezellige familieclub.”

Zijn er ook verschillen op hockey/training gebied?

“Toen ik hier net aankwam wel. Toen werd er een stuk minder hard getraind dan dat ik gewend was. Maar dat is de afgelopen maanden, sinds we bovenin mee gingen draaien, eigenlijk 180 graden gedraaid. Nu trainen we enorm hard en zie ik ook meer gelijkenissen met Rotterdam. Dankzij Dirk Loots hebben we daar stappen in gemaakt. Van jongens die hier al langer hockeyen hoor ik dat het verschil met afgelopen jaren heel groot is, dat ze het toen wat rustiger aandeden en minder fit waren. Nu hebben we geen blessures, iedereen is fit en we hebben zelfs sportpsychologen.”

Je hebt ook al tegen je oude club gespeeld en 3-2 gewonnen. Hoe was dat?

“Zenuwachtig was ik eigenlijk niet en ik had ook niet het gevoel mezelf te moeten bewijzen. Ik spreek veel van de jongens nog wel, Paul Melkert is bijvoorbeeld mijn huisgenoot dus ik vond het wel speciaal, was extra gemotiveerd goed te spelen. Uiteindelijk wonnen we in de laatste minuut, Duitser kon het niet. Ik had wel een goede glimlach op mijn gezicht toen ik het veld afliep maar de jongens van Rotterdam gunde het me gelukkig wel.”

Aanstaande zondag spelen jullie tegen Bloemendaal. Een lastige wedstrijd, helemaal nu jullie de Nieuw-Zeelanders nog een week moeten missen. Wat verwacht je?

“Ik denk dat het een hele zware wedstrijd gaat worden. Je merkt vaak dat topploegen wat moeite hebben bij het opstarten in de competitie. Kijk maar naar bijvoorbeeld OZ en Rotterdam. Bloemendaal heeft op papier gewoon een heel goed team. Wij zijn wat gehavend doordat de kiwi’s (Burrows en McAleese hebben verplichtingen met hun nationale team, red.) er niet zijn. Maar ja, afgelopen zondag hebben we ook zonder ze gewonnen. We gaan er gewoon blanco in, gaan van onszelf uit en dan zien we wel waar het schip strand. We hebben tot nu toe nog niet verloren en ook al gewonnen van topploegen dus ik zie ons nog wel verrassen.”

Eindstand?

“Ik denk dat wij weer in de allerlaatste minuut 3-2 winnen, net zoals de afgelopen weken,” lacht Algera.