De overstap van.. Fleur de Waard
Afgelopen zomer stapten er weer vele spelers en speelsters binnen de Hoofdklasse over naar andere clubs. Nu ze er bijna een seizoen met hun nieuwe teams erop hebben zitten zijn wij benieuwd hoe de nieuwe club bevallen is. Was het een stap in de goede richting of misschien toch niet?
Toen Fleur de Waard vorig jaar besloot de destijds overgangsklasser Wageningen te verlaten voor MOP had ze nooit verwacht dat ook haar oude club in de hoofdklasse zou gaan spelen. Desalniettemin is ze blij met haar overstap en heeft ze in haar eerste jaar in Vught al veel bijgeleerd.
Afgelopen zomer besloot je Wageningen te verlaten. Waarom?
Ik heb daar vier jaar gehockeyd en we zijn toen gepromoveerd naar de eerste klasse, vervolgens de overgangsklasse en toen dus ook hoofdklasse. Ik heb het er erg naar mijn zin gehad en veel geleerd maar vorig jaar december werd ik gevraagd door MOP. Ik wilde al heel lang hoofdklasse spelen, en had op dat moment ook nooit gedacht dat we met Wageningen zouden promoveren. Maar als ik dat wel van tevoren had geweten was ik ook naar MOP gegaan denk ik omdat het me wel leuk leek om in een team te komen met speelsters die meer ervaring hadden en aan wie ik me zou kunnen optrekken. Daarnaast kan ik veel leren van onze trainers Toon Siepman, Eric Verboom en Jeroen Delmee dus het was een combinatie van al die factoren.
Als MOP je niet benaderd had, was je dat zelf op zoek gegaan naar een andere club?
Nee, ik wist ook eigenlijk niet dat de hoofdklasse een optie was. Ik wilde het wel heel graag maar ik dacht niet dat ik wel even bij hoofdklasse clubs aan de deur zou kunnen gaan kloppen.
Hoe bevalt het bij MOP?
Ik vind het heel leuk! We hebben een gezellig team dat eigenlijk wel lijkt op dat in Wageningen. Het is heel open, er zijn geen groepjes, je kunt met iedereen praten. Ik heb nu al veel geleerd en in de zaal zijn we derde van Nederland geworden. Heel gaaf alleen zonde dat we het de afgelopen tijd, terwijl we goed combinatiespel spelen, het dan net niet kunnen afmaken waardoor we nu negende staan . We kunnen gewoon mee komen met de andere teams maar het lukt telkens net niet.
Hoe verschillen MOP en Wageningen van elkaar?
Ik vind de clubs zelf eigenlijk best op elkaar lijken. Allebei een beetje een familieclub alleen ik denk dat Wageningen net iets groter is. Dat is ook meer een studentenstad en daar zitten daardoor ook wel studententeams. Bij MOP is er alleen nog een dames twee dus dat is wat kleiner. Voor mij is het verder anders omdat ik in Wageningen ben opgegroeid dus daar kende ik ook iedereen. Wat betreft hockey kan ik het natuurlijk voor dit jaar niet met elkaar vergelijken want ik weet niet hoe ze het nu doen maar als ik het gelijk met vorig jaar dan is MOP net een stapje verder. Hier hebben we twee keer in de week videobespreking, één van de wedstrijd van het afgelopen weekend en één voor de wedstrijd van aankomende zondag. Daar wordt er dan op iedere linie vertelt hoe je je kunt aanbieden en kunt vrijspelen. Ik denk dat het bij Wageningen ook wel zou komen maar door die ervaring is MOP net wat verder. De trainingsmomenten denk ik vrijwel gelijk, misschien traint Wageningen wel vaker, alleen zijn ze hier net wat intensiever.
Hoe was het om tegen je oude team te spelen?
Ik vond het wel gek eigenlijk en was ook best een beetje zenuwachtig. Je kent iedereen op die club supergoed dus dat was wel raar maar ze waren heel aardig. Ik spreek ook wel een aantal speelsters nog regelmatig. Daarnaast werd ik heel warm welkom geheten door de omroepster voor de wedstrijd en daarna had ik nog een gesprek met Wageningen tv. Alleen jammer dat we gelijk speelden want uiteindelijk wilde ik wel gewoon winnen.
Je speelt dit seizoen ook tegen je zusje, Xan (Kampong). Is het de eerste keer dat jullie elkaar in competitieverband treffen?
Dit was wel de eerste keer op het veld in ieder geval. Vroeger hebben we natuurlijk wel een een oefenwedstrijdje meisjes B1 tegen C1 gespeeld en ook troffen we elkaar een keer in de zaal maar nooit echt lang. Nu stonden we voor de winterstop echt letterlijk tegenover elkaar want zij stond rechtsmidden en ik linksmidden. Eigenlijk was het wel heel leuk, er kwam ook veel familie kijken. We hebben elkaar daarvoor er echter niet over gesproken. Het kwam toevallig zo uit dat ik haar moest helpen met biologie dus we waren daar toen meer mee bezig dan met de wedstrijd.
Jullie zijn nog niet veilig wat betreft de play-outs dus de komende weken worden belangrijk. Neemt de spanning in het team daardoor toe?
Ik denk iedereen zich natuurlijk wel realiseert dat we wat dat betreft niet veilig staan maar het is meer gezonde spanning. We doen er alles aan om ons zo goed mogelijk voor te bereiden en meer kunnen we denk ik niet doen. Gelukkig treffen we met Bloemendaal en Wageningen nog wel gunstige tegenstanders dus hebben we nog twee spannende maar ook leuke wedstrijden voor de boeg.