Myrte van Herwijnen vanuit Hoofdklasse naar award winnares in de Verenigde Staten

Afgelopen seizoen was Myrte van Herwijnen actief bij SCHC. In de Hoofdklasse dames maakte de keepster nog geen minuut. Toch werd de speelster van SCHC vorig jaar vice-landskampioen. Onder andere Oranje-international Laurien Leurink adviseerde de keepster aan het einde van het seizoen een buitenlandavontuur aan te gaan. Van Herwijnen vertrok. Met succes. De sluitpost rijgt de ene award na de andere aaneen in de Verenigde Staten. 

Net zoals vele andere speelsters die nu in de Hoofdklasse dames spelen, vertrekken hockeysters al op jonge leeftijd naar een club in de Hoofdklasse. Zo ook Myrte van Herwijnen. Op 14-jarige leeftijd vertrok de keepster van hockeyclub Huizen naar SCHC. Haar droom, professioneel hockeyster worden. 

Caia van Maasakker

De ontwikkeling van Herwijnen ging als een speer. Nog geen twee jaar later mocht de sluitpost namelijk al meetrainen bij het eerste. Zodoende stond van Herwijnen opeens op het veld met een grote groep professionele hockeyspeelsters die ook nog eens voor Oranje speelden.

,,Ik kan het me nog goed herinneren. De eerste training bij het eerste stond ik bijvoorbeeld op het veld met Caia van Maasakker. Zij was die dag jarig en werd 30 jaar. Op dat moment begreep ik dat ik de helft van haar leeftijd was. Tegen haar keek ik heel erg op. Net zoals eigenlijk tegen een groot gedeelte van de selectie. Toen speelden ook al veel speelsters bij Oranje. In no-time kreeg ik de kans om bij Stichtsche mezelf verder te ontwikkelen’’, aldus van Herwijnen. 

In de schaduw

Niet alleen mocht van Herwijnen toen al trainen met speelsters zoals Xan de Waard, Ginella Zerbo, Laurien Leurink en dus Caia van Maasakker. Ook stond de keepster toen al op het veld met topkeepsters zoals Maddie Hinch en Alexandra Heerbaart. Keepsters waar van Herwijnen zich aan kon optrekken.

,,Maddie was net zoals ik redelijk klein. Daardoor kon ik me goed met haar vergelijken. Als je kleiner bent, kan je minder ruimte in de goal bedekken. Toch vond ik Maddie vreselijk goed met bijvoorbeeld de shoot-outs. Voor Alexandra heb ik veel respect. Ik vind haar een wereldkeepster en zag haar vaak als mijn oudere zus. Vaak strompelde ik achter haar aan het veld op. Ze hielp me uiteindelijk met de lastige keuze om wel of niet naar Amerika te vertrekken”.

Lastige tijd voor een reserve-keepster

In de plannen van coach Lucas Judge kwam van Herwijnen eigenlijk niet voor. Een tweetal wedstrijden in de Gold-Cup stond de sluitpost, die ook uitkwam voor jong-oranje, afgelopen seizoen in de goal van SCHC. Toch kreeg de talentvolle keepster nooit een echte kans om zichzelf te laten zien in de Hoofdklasse. Het was iets wat voor de keepster lastig te accepteren was. 

,,Veel respect heb ik voor Lucas Judge die toentertijd mijn coach was. Het is een hele goede coach. Ik respecteerde hem en zo ook het team, waardoor ik het ook nooit echt bespreekbaar heb gemaakt. We hebben inderdaad aan het begin van dat seizoen gesproken over die eventuele speelminuten die ik zou mogen maken bij een grote voorsprong in een wedstrijd. Ik denk alleen dat Lucas er nooit zo mee bezig was. Van altijd spelen in de jeugd, naar het zitten op de bank bij het eerste vond ik lastig. Uiteindelijk werd daardoor de keuze om naar Amerika te vertrekken wel makkelijker”.

Laurien Leurink adviseert

Na haar eindexamens werd van Herwijnen benaderd door een agency die probeert om Nederlandse hockeytalenten naar de Verenigde Staten te krijgen. Voor Amerikaanse Universiteiten is het interessant om topspeelsters aan te trekken. Universiteiten kunnen extra verdiensten krijgen, als hun team op landelijk niveau goed presteert ten opzichte van andere Universiteiten. 

Van Herwijnen legt uit: ,,Ik vond het lastig om te gaan. Eigenlijk zou ik dit seizoen nog bij SCHC blijven. Toen mijn medespeelster Laurien Leurink in de auto een keer aan me vroeg: ‘Hi Myrte, ga je nog? Je bent nog zo jong. Ga er lekker op uit!’, heb ik de knoop door gehakt. De kans om bij University Massachusetts te mogen hockeyen, heb ik met beide handen aangegrepen”.

American dream

Zodoende vertrok van Herwijnen bij SCHC. De club die voor de keepster nog steeds op haar verlanglijstje staat om weer terug te keren. Want na maximaal vier jaar is het avontuur voorbij en denkt de keepster er aan om terug te komen naar Bilthoven.

In de Verenigde Staten speelt Herwijnen een normale competitie. Een groot verschil met die in Nederland is dat speelster elke competitieronde prijzen kunnen winnen. Deze zogenaamde awards zijn lucratief voor een universiteit, omdat er een geldbedrag gewonnen kan worden. Van Herwijnen won in korte tijd vijf prijzen zoals Rookie of the Week, Student Athlete of the week, All Championship Team, First Team all Conference en Second Team North East Region. Veel prijzen die voor een beginnend tophockeyster in de Verenigde Staten.

Absolute top

Op haar Universiteit draait alles om sport. Niet alleen kan Herwijnen trainen en wedstrijden spelen op momenten dat het moet, ook kan zij gratis gebruik maken van tutoren, psychologen en bijvoorbeeld Adidas-kleding pakketten. Tentamens worden verzet, mocht dat nodig zijn. Iets wat in Nederland absoluut niet aan de orde is voor tophockeyers. Ook al wordt hockey in Nederland gezien als ‘professioneel’, spelers en speelsters hebben niet de privileges die professionals wel kennen in de Verenigde Staten. 

,,Bang was ik dat het hockeyniveau in de Verenigde Staten een stuk lager lag dan dit in Nederland het geval is. Ik vreesde ervoor dat ik daardoor een mindere keepster zou gaan worden. Gelukkig blijkt dit niet het geval te zijn. Waar ik wel moeite mee heb, is om mijn familie te moeten missen. Dit maakt het niet altijd makkelijk. Op dit moment moet ik kiezen om hier één of vier jaar te gaan keepen. Ik neig naar het laatste, maar weet dit nog niet zeker. Deze winter spreek ik mijn oude coach Lucas Judge. Allicht wordt het dan duidelijk of ik mijn American Dream ga voortzetten”.