Parahockeyers vanaf het eerste uur
Het EK Parahockey is helaas niet door gegaan. Toch zitten de hockeyers niet stil. Wij interviewden twee ParaHockeyer die al hun hele leven samen speelden, namelijk Charlotte Ruys en Derek de Jong. Laatstgenoemde speelde voor de Nederlandse ParaHockeyers.
Beide ParaHockeyers zijn 37 jaar en hockeyen in Zoetermeer. Beiden hockeyen al meer dan 25 jaar. Hun voorkeur gaat uit naar 6-tallen hockey, maar bijvoorbeeld Derek heeft ook met de 11-tallen meegedaan. Hij was onderdeel van ParaHockey NL.
Hoe belangrijk is hockey voor jullie?
Charlotte: “Hockey is heel belangrijk voor mij. Vooral de sociale contacten vind ik belangrijk. In Zoetermeer stond ik veel achter de bar en mocht ik biertjes tappen bij seniorentoernooien. Het tappen heb ik geleerd van een Engels team. De trainingen waren op woensdagmiddag. We hadden een 6-tal veldje voor ons alleen. We hebben ook Kim (Lammers) en Clarinda (Sinnige) bij ons in Zoetermeer gehad”
Derek: “Heel belangrijk. ParaHockey is teamsport, is bij elkaar, dames en jongens bij elkaar. Trainingen en wedstrijden zijn leuk. Het toernooi in Barcelona en de EK’s in Amsterdam en Antwerpen waren het allerleukste”.
Zien jullie je teamgenoten ook buiten het hockeyveld?
Derek: “Heel soms zie ik mijn teamgenoten buiten het hockeyveld. Normaal bij verjaardagen zingen en trakteren, dit jaar niet omdat Corona nu bezig is. En met SinterKerst spelen wij een dominospel”.
Charlotte: “We gaan vaak met het team uit eten rond sinterklaas en hebben altijd een oliebollen training met ouders. Dus een soort nieuwjaarstraining. Als iemand van het team zijn verjaardag viert dan komen we naar de feestjes toe. Soms een disco, borrel, etc. Ik zie teamgenoten buiten het hockeyveld. Er wonen er 2 bij mij in huis en verder ga ik wel eens naar Emma toe. Ik woon in Zutphen en Emma in Hengelo Gelderland. Verder op mijn werk zijn ook wat team genoten”.
Jij kent Derek al lang:
Charlotte: “Ja ik ken Derek al zeker 24 jaar. Wij kennen elkaar van het hockeyveld. Derek kwam bij Zoetermeer spelen. Hij hockeyt heel goed. We wonnen eigenlijk altijd. Ook natuurlijk omdat wij het langste hockeyden. Nu wonen we ver bij elkaar vandaan. Dat is jammer. We zijn vrienden. Vorig jaar was ik nog op zijn verjaardag. Voor mij is Derek een hele grote vriend. We houden allebei van gezelligheid en lekker eten”.
Jij kent Charlotte al lang:
Derek: “Ik heb haar in 1995 leren kennen op de club. Wij zijn echte vrienden, ik ken haar moeder ook”
Zijn jullie wel eens verliefd geweest op medespelers?
Charlotte: “Derek was in Zoetermeer altijd wel op iemand verliefd. Ik niet. Ik zag mijn medespelers gewoon als vrienden”.
Derek: “Vroeger was ik verliefd op Mariska”.
De toekomst
Derek: “Ik wil meer toernooien in het buitenland, dat is mijn droom altijd geweest. Over vijf jaar denk ik wel gestopt te zijn met hockeyen”.
Charlotte: “Ik zou wel willen blijven hockeyen, maar lichamelijk is het voor mij wel steeds zwaarder. Ik heb verschillende operaties gehad aan onder andere mijn voet en ben een beetje spastisch. Lopen gaat niet zo makkelijk. Ik vind het wel heel leuk om te kijken. Of ik over vijf jaar nog hockey? Ik hoop het wel en anders kom ik kijken. Misschien hebben we dan ook een soort van walkinghockey bij het parahockey”