PORTRET VAN EEN PARAHOCKEYER: Omar Gamei durfde uit zijn rolstoel te komen en is nu hockeytrainer.

In de rubriek, portret van een parahockeyer, hebben wij de hockeytrainer Omar Gamei geïnterviewd. De 30-jarige Gamei is al 19 jaar lid bij AH&BC en geeft diverse trainingen aan jeugdteams in Amsterdam. De trainer die begon in een rolstoel, overwon zijn angsten en ‘staat’ nu vol passie elke week training aan de jeugd te geven.

Hoe ben jij gaan hockeyen? Wat was je verwachting?

Ik zat op de Mytylschool in Amsterdam Zuid Oost en daar werd in 2001 een hockey clinic georganiseerd die werd verzorgd door Paul van Praagh. Ik had eigenlijk nog nooit gehoord van hockey, maar heb me ervoor aangemeld en op me af laten komen en was direct verkocht aan het spelletje. Ik speel nu al weer 19 jaar bij AH&BC!

Rol van hockey in Omars leven

Welke rol speelt hockey op dit moment in jouw leven?

Na dat moment in 2001 ben ik bezig gebleven met de sport, als speler en trainer. Ik speel nog steeds bij Amsterdam (AH&BC) waar dezelfde Paul van Praagh ook verantwoordelijk is voor E en F jeugd en daar is mij de mogelijkheid geboden om ook trainer te worden van deze jeugd groep. Het heeft mij persoonlijk ontwikkeld. Als speler, maar ook als trainer. Ik gebruik een rolstoel en ook als trainer was ik in de rolstoel op het veld te vinden en durfde daar eigenlijk niet uit te komen, maar Paul heeft mij gepusht en gemotiveerd om uit de rolstoel te komen tijdens het training geven en langzamerhand ben ik dat gaan doen en ben er zelfverzekerder door geworden.

“Waarom loop jij zo moeilijk?” “Omdat ik zo geboren ben” “Ok!”

– Omar Gamei begon in een rolstoel, overwon zijn angsten en staat nu training te geven bij AH&BC

Wat is voor jou (meest) waardevol in ParaHockey? 

Het gaat er af en toe best hard aan toe, maar het mooiste is dat iedereen, ongeacht kleur of handicap, goed of slecht, een kans krijgt om te hockeyen. Op het veld is iedereen “gelijk”. 

Jij bent speler en trainer/coach:  “Wat kenmerkt Omar de speler?”

Eigenlijk iets dat elke para / LG hockeyer kenmerkt, namelijk respectvol. Als iemand bij ons valt, stoppen we gelijk om diegene overeind te helpen indien nodig. Persoonlijk wil ik iedereen beter maken om mij heen, mijn eigen teamspelers, maar eigenlijk ook die van de tegenstander. Ikzelf heb het spelletje ook van niks af aan moeten leren en ik wil graag anderen helpen ook beter te worden.

In welk opzicht heeft sport jouw leven veranderd?

In heel veel opzichten. Ik ben er zelfverzekerder door geworden. Maar hou er ook veel sociale contacten aan over, in, maar ook buiten het veld. Ik heb een seizoenkaart bij Ajax en daar ben ik alle thuiswedstrijden te vinden en soms gaan we met andere spelers naar een wedstrijd. Ontzettend leuk natuurlijk.

Omar als trainer en coach

Heb jij specifieke aandachtspunten in de trainingen?

Ik probeer altijd de kinderen te leren om uit elkaar te gaan staan, de ruimte op te zoeken, over te spelen naar elkaar en technische trucjes te leren. Het mooiste is om te zien bij de wedstrijden of ze dan ook dat doen wat ik ze geleerd heb op de trainingen. Als dat gebeurt, maakt dat me trots.

Wat maakt jou een goede trainer/coach? 

Ik ben streng maar rechtvaardig, maar wil vooral dat de kinderen genieten van het spelletje. Als zij genieten doe ik dat ook en op die jonge leeftijd is dat toch het allerbelangrijkste.

Wat betekent het werken met jeugd voor jou?

Een stukje herkenning en erkenning. Na een paar weken gaan de kinderen je naam onthouden en word je gewaardeerd en komen ze op je af rennen, Omar, Omar! Daar word ik zo vrolijk van.

Wie is jouw rolmodel/ je voorbeeld?

Mijn ouders! Die hebben mij altijd alle liefde, vrijheid en vertrouwen gegeven maar ook alle ruimte om te doen wat ik wil. Ik mocht rijlessen nemen en heb nu al zo een 9 jaar mijn rijbewijs en dat geeft me alle vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. 

Paul van Praag! Hij heeft me in contact gebracht met de sport en mij zo ontzettend veel geleerd. Mede door hem ontwikkel ik mijzelf nog steeds.

Omar’s droom/plan: Toekomst

Is er verschil in je toekomstplan voor Corona / na Corona? 

Mijn droom is nog altijd een betaalde baan te krijgen in de sport, nu met Corona is dat wel lastiger, maar het blijft mijn droom. Sommige dingen zijn moeilijk en voor iemand als ik vaak nog moeilijker dan voor mensen zonder beperking, maar als ik de tijd krijg leer ik snel en als ik ergens gewend aan ben zijn mijn capaciteiten enorm J

Waar zie jij jezelf over 5 jaar? Zowel als speler maar ook in je werk?

Ik zou het leuk vinden om de ParaHockey / LG hockey community te laten groeien. Persoonlijk zou ik graag een 2^e LG team op AH&BC oprichten als dat kon en daar dan de leiding over krijgen.

Meer coachen van jeugd

En natuurlijk verder groeien als trainer. Van de E en F jeugd naar de wat oudere kinderen. Volgens sommige mensen ben ik daar nog niet aan toe, maar he, ik laat me niet uit het veld slaan toch. Ik blijf vechten en leren, dan kom ik vanzelf waar ik zijn wil. Alle mogelijkheden pakken die je krijgt, alles proberen en nooit zeggen “dat kan ik niet”. Heb ik ook nooit gedaan, gewoon doen dan leer je vanzelf. En geloof in je zelf houden, doorzetten en niet bang zijn om hulp te vragen. Nooit opgeven!

Boodschap aan ParaHockeyers in Nederland

Waar denk jij dat ParaHockey in Nederland zich meer kan ontwikkelen? 

Het zou leuk zijn als er meer aandacht komt voor deze vorm van hockey. Bijvoorbeeld het uitzenden / streamen van wedstrijden zodat mensen er naar kunnen kijken. Maar daarvoor moet nog wel wat werk verzet worden.

ParaHockey heeft 4 disciplines, naast G-Hockeyers (verstandelijke beperking) en LG-hockeyers (lichamelijke beperking) zijn er in Nederland ook E (electrisch) en H (handgedreven) rolstoelhockeyers. Dank aan Jan Willem Bredius voor het interviewen van Omar Gamei.